Życie, choć piękne, tak kruche jest

……"Zwracam się do sądu z wielką prośbą i błaganiem na wydanie zezwolenia wykonania eutanazji mojemu synowi ……., który leży w śpiączce od 26 lat. Cierpienia jego są ogromne"……….. Ktoś powiedział jej niedawno, żeby przestała się nad sobą rozczulać, bo Bóg dał życie i wie, kiedy ma je zabrać. Zabolało. Ale powiedziała, żeby położył swoje dziecko na łóżku i przez dwadzieścia sześć lat patrzył, jak cierpienie zmienia jego twarz, jak dzień w dzień wije się i jęczy, bo te trzy duże dziury w jego ciele nie pozwalają mu zapomnieć nawet na minutę o bólu. Wtedy porozmawia z nim o Bogu…”

Dawno nic mną tak nie poruszyło. Człowiek czytając takie rzeczy naprawdę uczy się pokory do życia. Boże! Jakie my potrafimy sobie czasem problemy w głowie roić, jak roztkliwiamy się nad sobą bo nam brakuje kasy, bo ktoś ma lepszy samochód od nas, bo nie stać nas na zagraniczne wczasy… a wystarczy rozejrzeć się wokół i naprawdę na każdym kroku można znaleźć człowieka, który boryka się z dużo większymi kłopotami aniżeli nasze.

Zastanawialiście się kiedyś nad tym czy i jak moglibyście żyć gdyby Was w życiu dosięgła taka tragedia jak śpiączka najbliższej osoby? Zapewne nie… no bo dlaczego?....ja też uważam, że mnie to nie dotyczy, że mi się to nie przytrafi… i nie przytrafi się…… ale są tacy, którym się to przytrafiło… i pozostaje pytanie czy ktokolwiek- sąd czy lekarz, czy ktokolwiek może decydować o ludzkim życiu w takiej sytuacji?

Historia, którą przytoczyłam na wstępie to historia matki ponad 40-letniego mężczyzny, który od 26 lat nie słyszy, nie widzi, nie mówi ale czuje…. czuje ból… ból, na który jego ciało reaguje poprzez zaciśnięte  pięści i pianę toczącą się z ust. Jego matka postanowiła błagać o eutanazję dla niego bo nie potrafi już znieść tego cierpienia… wytrzymała 26 lat….26 lat jej syn walczy z chorobą, która uczyniła z niego roślinę- usychającą, mimo, że ktoś o nią dba najlepiej jak potrafi…… lekarze nie dają żadnych szans….. uznali pacjenta za nie rokującego …..jaką sąd powinien wydać decyzję w tej sprawie?.... potraficie odpowiedzieć na to pytanie?.....

Moja wiara w Boga jest bardzo silna. Nie ma dnia żebym z nim nie rozmawiała. Dzisiaj zadam mu pytanie- dlaczego? Za co? Za co ukarał nastoletniego chłopca zsyłając na niego takie cierpienie i każe mu w nim tkwić 26 lat? Zadam mu to pytanie bo jestem puchem marnym i nie znajduję w swojej głowie żadnej na to pytanie odpowiedzi…

http://www.youtube.com/watch?v=w2XL2rz04pU